Ölüdür Ve öldürülmüştür Tüm Umutlar.

gökyüzünü öpmek isterdim Ömür Hanım, gözlerimle değil, dudaklarımla. yoruldum bulutları kirpiklerimde taşımaktan.

ellerin karanlık yalnızlığında tıkandım kaldım geceler boyu~

En güzel çiçekleri büyüten kırık saksılar...

Kimi gün öylesine yalnızdım

Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.

Annem

Ki beyaz bir kadındır

Ölüsünü şiirle yıkadım.

Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım

Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.

Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca

Acının ortasında acısız olmayı,

Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım.

Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım.

Aşk diyorsunuz ya,

İşte orda durun bayım

Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım

Kendimin ucunda

Öyle ıslak,

Öyle kötü kokan,

Yırtık ve perişan.

|Didem Madak-Siz Aşktan N'anlarsınız Bayım|

Galiba benden bu kadar.

"Bir yer var biliyorlar ama bize söylemiyorlar galiba sevmiyorlar"

Vazgeçince bile vazgeçemeyenlere...

Sonra bir gün en sevdiğim öldü. Ben neye üzülsem onun ölümüne ağladım.

uzun zamandır aynı geceyi yaşıyorum. hep aynı düşünceler, aynı sorular ve aynı cevaplar dışarıdan duyulmayan aynı sesler ve kaçan aynı uykular